Mieszkanie wspomagane

Mieszkania przeznaczone są dla 10 usamodzielniających się wychowanków w lokalu przy ul. Ks. J. Zator Przytockiego.

Mieszkanie wspomagane stanowi formę pomocy dla osób usamodzielniających się w wieku 18-25 lat – wychowanków instytucjonalnej lub rodzinnej pieczy zastępczej, wymagających wsparcia mieszkaniowego oraz dodatkowej pomocy. Młodzież, która objęta jest pomocą mieszkania chronionego wywodzi się z rodzin niewydolnych wychowawczo, narażonych na oddziaływanie patologii społecznych i wykluczenie społeczne. Młodzież kończąca pobyt w formach pieczy zastępczej często powraca do swoich rodzin dysfunkcyjnych, nie otrzymując właściwego wsparcia środowiskowego na starcie swojego dorosłego życia. Wsparcie podopiecznych poprzez mieszkanie chronione pozwala w nawiązywaniu prawidłowych relacji społecznych i funkcjonowaniu w środowisku, umożliwia kontynuację nauki, podjęcie pracy oraz wprowadza w samodzielne życie osób dorosłych.

Mieszkanie wspomagane zapewnia podopiecznym wsparcie w postaci

• Pracy socjalnej z podopiecznym, zmierzającej do poprawy jego sytuacji z uwzględnieniem tkwiących w nim możliwości – pomagania im w samodzielnym przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych, by mogli sprostać wymaganiom płynącym ze środowiska społecznego
• Poradnictwa specjalistycznego (prawnego, psychologicznego i rodzinnego)
• Nabywania sprawności w zakresie:
  • samoobsługi (higiena osobista, przygotowanie posiłków, sprzątanie, załatwianie podstawowych spraw, obsługa komputera).
  • samodzielności życiowej,
  • rozwijania kontaktów społecznych,
  • pełnienia ról społecznych,
• Pomoc w:
  • wykonywaniu czynności niezbędnych w życiu codziennym (pranie, prasowanie, przygotowywanie posiłków, sprzątanie itp.),
  • realizacji kontaktów społecznych,
  • zagospodarowaniu czasu wolnego, w tym z wykorzystaniem usług dostępnych w środowisku lokalnym (konstruktywne spędzanie czasu wolnego, podniesienie sprawności fizycznej i rozwijanie sprawności umysłowej, tworzenie dostępu do alternatywnych sposobów spędzania wolnego czasu)
  • ubieganiu się o uzyskanie mieszkania (zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych w życiu samodzielnym po opuszczeniu mieszkania usamodzielnienia i przejściu całego treningu doskonalącego)
• Opracowanie indywidualnych planów pomocy, stanowiących formę kontraktu zawieranego w porozumieniem z podopiecznym, dostosowanym do jego indywidualnych potrzeb
• Prowadzenia pracowni dla młodzieży, organizującej zajęcia wspomagające w obszarach kultury, sztuki, sportu, rekreacji, profilaktyki zdrowotnej.
• Doradztwa zawodowego, umożliwiającego naukę umiejętności niezbędnych do odnalezienia się na rynku pracy, wyboru zawodu, podjęcia i utrzymania pierwszych form zatrudnienia
• Zajęć socjoterapii, mających za zadanie pomóc uczestnikom w zrozumieniu tego, co dzieje się w środowisku, w którym funkcjonują na co dzień, dając tym samym możliwość i szansę na nawiązywanie prawidłowych relacji interpersonalnych, pozbawionych przemocy.

Pomoc w postaci mieszkań wspomaganych skutkuje większą efektywnością działań, ponieważ potrzeby wychowanków usamodzielnianych są różne i do nich dostosowywane są różne formy pomocy prowadzące do samodzielności. Ponadto forma pracy ukierunkowana na asystenturę osób usamodzielnianych pozwala w umiarkowany sposób kontrolować ich życie, wskazywać zagrożenia i pokazywać alternatywne sposoby radzenie sobie z trudnościami przy wkraczaniu w dorosłość. Wsparcie ze strony opiekunów pozwola uniknąć wielu zagrożeń prowadzących do wykluczenia społecznego, przy tym będzie sposobem na kształtowanie prawidłowych wzorców w wypełnianiu ról społecznych. Pomoc usamodzielnianym w nawiązywaniu prawidłowych relacji społecznych i funkcjonowaniu w środowisku wpływa dewaluująco na implikacje wychowywania się w dysfunkcyjnym środowisku; pozwoli na wykroczenie poza własne środowisko i nawiązywanie relacji z różnymi grupami rówieśniczymi, czy społecznością lokalną.